Er leefde een arme houthakker, die heette Parihuana. Hij had een hele bazige vrouw, die Marihuana heette. Ze hadden twee kinderen en die waren Hasj en Wietje gedoped. Wietje speelde met haar barbituraatjes en Hasj speelde met Stuffie, zijn hondje en zijn kat Morfientje. Marihuana zei: "We moeten iets doen." Parihuana snoof eens diep, maar wist niets te zeggen. Ze hadden namelijk niets meer te eten. Marihuana bedacht een boos plan. Ze zouden met z'n vieren een tripje gaan maken in het bos en daar zouden ze Hasj en Wietje achterlaten. Maar de slimme Hasj had alles gehoord en stak een mesje in zijn broekzak.
De volgende dag gingen ze een tripje maken in het bos waar de wind door de bomen blowde die zo high waren. ‘s Middags deden Hasj en Wietje een dutje en hun ouders gingen er stilletjes vandoor. Maar Hasj had met zijn mesje lijntjes getrokken in de sneeuw, dus ze konden makkelijk de weg naar her dorp vinden. Ze durfden echter niet naar huis, dus gingen ze naar Opium en Omium. Deze zaten vredig op hun canabee naar de LSD-speler te luisteren, waaruit juist de hit klonk: Altijd rookt Kortjakje wiet Midden in de week maar zondags niet 's Zondags rookt zij heroïne Met een snuifje cocaïne Altijd rookt kortjakje wiet Midden in de week maar zondags niet. Toen Opium en Omium de kinderen zagen, begroetten ze hen uitbundig: "High!", riepen Opium en Omium en "High!", riepen Hasj en Wietje. Ze kregen een cracker aangeboden. "Hebben jullie honger?", vroeg Opium. "Jaaa", riepen Hasj en Wietje, "laten we gaan Chinezen." "Goed", zei Omium, "ik coke wel."
De volgende dag werden Hasj en Wietje weer naar huis gebracht. Parihuana was blij, maar Marihuana niet. Toen ze weer een tripje gingen maken in het bos, lette Marihuana extra goed op Hasj, zodat hij geen kans zag lijntjes te trekken. Toen ze weer alleen achter bleven, waren ze echt verdwaald. Maar toen zagen ze een vogeltje, dat floot: Wiedewiedewiet. Ze volgden het en kwamen bij een huisje, dat helemaal van coke gemaakt was. Zoveel coke hadden ze nog nooit bij elkaar gezien. Ze begonnen meteen te snuiven, maar terwijl ze zo heerlijk snoven, werden ze bespeed door de boze H-XTC, die in het huisje woonde. Ze hoorden een kraakstem: "Sniffel, snaffel, snuifje, wie snuift er aan mijn huisje?" "Het is de wind, de wind, het highe kind", riepen Hasj en Wietje in koor. Dit herhaalde zich een paar maal.
Maar toen kreeg de H-XTC argwaan en ze kwam naar buiten en zei met een lief stemmetje: "Kom maar mee naar binnen, daar heb ik lekkere spacecake voor jullie." Maar eigenlijk had de boze H-XTC maar al te veel zin in die Hasj en Wietje. Na een tijdje zaten Hasj en Wietje helemaal stoned en uitgeteld bij de H-XTC aan tafel. Nu wilde de H-XTC Wietje gaan drogen in haar drooghok en Hasj samenpersen in haar persijzer om hem vervolgens in blokjes te snijden. Nu konden ze niet meer ontkomen. "Hennep!", riep Hasj. "Hennep!", riep Wietje. Ze waren bang om opgerookt te worden. Wietje moest gaan kijken of de kolen in het drooghok al heet genoeg waren. Ze zei tegen de H-XTC dat ze het niet goed kon zien. De H-XTC ging nu zelf kijken en Wietje duwde de H-XTC in het drooghok en deed de deur dicht. De H-XTC begon te schreeuwen: "Hennep!"
Al gauw bleef er niet veel meer over dan een sissend groen hoopje blubber. Wietje haalde Hasj en ze waren blij. Ze doorzochten het huisje en namen zoveel mogelijk drugs mee als ze maar konden houden. Hun zakken puilden uit van de heroïne, morfine, methadon, hasj, wiet, coke en vooral XTC.
Ze staken het huisje achter zich in brand. "Crack" zei het huisje. Ze gingen met speed naar huis. Het wiedewiedewiet-vogeltje wees hun de weg. Onderweg kwamen ze Rookkapje en Sneeuwwietje nog tegen. Toen ze thuis kwamen, was Parihuana heel blij. Marihuana was dood en ze leefden samen nog high en gelukkig!
-
De Janssens hadden geen kinderen en besloten een donor te zoeken om hun gezin te starten. Op de dag dat de donor langs zou komen, moest meneer Janssen op zijn werk zijn. Dus hij kuste zijn vrouw en zei: "Ik ga ervandoor, die meneer zal hier snel zijn."
Een half uur later kwam heel toevallig een deur tot deur babyfotograaf langs, en belde aan. "Goedemorgen, mevrouw. U kent me niet, maar ik ben hier om..." "Oh, je hoeft niets uit te leggen hoor. Ik verwachtte je al," onderbrak mevrouw Janssen hem. "Werkelijk?" vroeg de fotograag. "Nou, prima! Mijn specialiteit is baby's." "Dat hoopten mijn man en ik al. Kom alsjeblieft binnen en ga zitten. Dus...uhm...waar gaan we precies beginnen?" vroeg mevrouw Janssen blozend. "Laat alles maar aan mij over, mevrouw. Meestal doe ik er eerst twee in de badkuip, één op de bank, en soms nog een paar op het bed. Vaak is de vloer in de huiskamer ook leuk. Dan heb je een groter oppervlak." "Badkuip, huiskamervloer? Geen wonder dat het niet werkte voor mij en Harry." "Nou, mevrouw, niemand kan het in één keer goed doen. Maar als we verschillende posities proberen, en ik schiet van zes of zeven verschillende hoeken, dan weet ik zeker dat U tevreden zal zijn over de resultaten." "Ik, hoop dat we dit snel achter de rug hebben," piepte mevrouw Janssen. "Mevrouw, in mijn soort werk, moet een man zijn tijd nemen. Het kan makkelijk binnen vijf minuten, maar dan weet ik zeker dat U daar niet tevreden over zult zijn." "Ik weet het wel zeker!!" riep mevrouw Janssen uit.
De fotograaf opende zijn koffer en pakte zijn portfolio van baby foto's. "Deze was gemaakt op de bovenkant van een dubbeldekbus midden in Amsterdam." "Mijn God!!", riep mevrouw Janssen uit, aan haar zakdoek plukkend. "En deze tweelingen zijn bijzonder goed gelukt, er rekening mee houdend dat de moeder nogal moeilijk deed." De fotograaf gaf haar de foto. "Moeilijk?" vroeg mevrouw Janssen. "Ja, helaas wel. We moesten uiteindelijk naar het Vondelpark om het voor elkaar te krijgen. Overal om ons heen stonden mensen te dringen om het maar goed te kunnen zien." "Te dringen?" vroeg mevrouw Janssen, haar ogen open van verbazing. "Ja..." vertelde de fotograaf. "...en voor langer dan drie uur! Het mens bleef schreeuwen en commentaar geven. Ik kon me amper concentreren. Toen begon het donker te worden en moest ik het snel afwerken. Toen er uiteindelijk eekhoorntjes aan mijn gereedschap gingen knabbelen, moest ik alles echt weer terugstoppen." Mevrouw Janssen leunde naar voren. "U bedoelt dat ze werkelijk aan uw...uhm...gereedschap knabbelden?".
"Jazeker. Nou mevrouw, als U er klaar voor bent, zal ik de standaard opzetten, zodat we aan de slag kunnen." "Standaard??" Mevrouw Janssen keek nu ontzettend bezorgd. "Ja natuurlijk, ik heb de standaard nodig om mijn Canon op te laten rusten. Hij is veel te groot voor me om vast te houden, als ik wil schieten. Mevrouw? Mevrouw?...Oeioei, ze is flauwgevallen!!"
-
Wat doet een Marrokaan als je hem een uur in een vuilnisbak steekt?
Hij begint te behangen.
-
Hoe heet de grootvader van Dutroux?
Pépé Dofiel.
-
Een staaltje Nederlands
Een gast gaat naar zijn dokter (seksuoloog)... omdat hij niet meer "komt".
"Dokter, ik kom niet meer!"
De dokter onderzoekt hem en schrijft hem pilletjes voor: "Neem deze pillen. Als u dan kan komen, kom dan niet meer terug, maar als u dan nog altijd niet kan komen, kom dan zeker terug."
Enkele weken later staat die vent weer bij de dokter.
Hij zegt tegen de secretaresse: "Juffrouw, ik ben enkele weken geleden gekomen omdat ik niet meer kwam. De dokter heeft me toen pillen voorgeschreven en hij heeft me gevraagd niet meer te komen als ik kon komen, maar dat als ik niet kon komen, dat ik dan terug moest komen. Ik heb die pillen dus genomen, en ik ben gekomen, dus ben ik niet teruggekomen.
Maar ondertussen kom ik niet meer, dus ben ik dan maar gekomen..."
De secretaresse gaat met de dokter praten: "Dokter, er is hier een man aan wie u hebt gevraagd, om niet terug te komen als hij kwam en om te komen als hij niet kwam.
Hij is gekomen, dus is hij niet terug gekomen, maar, vandaag komt hij niet meer, dus is hij gekomen."
De dokter antwoordt haar: "Perfect juffrouw, laat hem komen."
De secretaresse: "Dat is wat ik gedaan heb dokter, en hij is terug vertrokken!
-
Een klein mannetje zit in een bar naar zijn glas te staren. Een half uur lang beweegt hij zich totaal niet. Er komt een levensgrote trucker binnen en deze gaat naast hem zitten. Hij pakt het glas van het mannetje en leegt het in een teug. De arme man barst in snikken uit. De trucker draait zich naar hem toe en zegt: "Kom op man, het was maar een geintje hoor! Ik bestel wel even een nieuwe voor je." "Nee, zegt de man, "dat is het niet. Vandaag is de ergste dag uit mijn leven. Ik heb me vanmorgen verslapen en was daardoor te laat voor een belangrijke vergadering. Mijn baas werd zo kwaad, dat hij me op staande voet heeft ontslagen. Toen ik naar mijn auto wilde gaan, bleek deze gestolen te zijn. Terwijl ik aangifte deed, zeiden ze op het politiebureau dat ze niets voor me konden doen. Vervolgens nam ik dus maar een taxi. Nadat ik betaald had en de taxi was weggereden, merkte ik dat ik mijn portefeuille op de achterbank had laten liggen. Thuisgekomen trof ik mijn vrouw in bed aan met mijn beste vriend. Totaal gedeprimeerd ben ik toen maar naar deze kroeg gegaan. En nu ik eindelijk de knoop heb doorgehakt en zelfmoord wil plegen, kom jij binnen en drinkt mijn vergif op..."
-
Wat is het toppunt van pedofelie?
Je zwangere vrouw neuken en hopen dat de kleine je pijpt.
-
Wat is Sinterklaas met een lichtje in zijn hand?
Een schijnheilige.
-
Sam opent een winkel tegenover een grote supermarkt. Op een ochtend staat op de supermarkt geadverteerd: Roomboter 1,49. Meteen hangt Sam een bord op: Roomboter 1,29. De volgende dag hangt er bij de supermarkt een bord: Roomboter 99 cent. Sam hangt op: Roomboter 69 cent. Op de derde dag adverteert de supermarkt met: Roomboter 49 cent. En Sam hangt een bord op: Roomboter 29 cent. Dan stapt de directeur van de supermarkt op Sam af: "Wat zijn we nou aan 't doen met die roomboter?" "Wat jij aan het doen bent, weet ik niet," zegt Sam, "maar ik verkoop geen roomboter."
-
Op exact hetzelfde tijdstip, staan twee jonge mannen op tegenoverliggende plaatsen op de aarde.
De 1e loopt over een koord tussen twee wolkenkrabbers.
De 2e krijgt een ongeloofelijke pijpbeurt van een 85-jarige vrouw zonder tanden.
Op exact hetzelfde tijdstip denken de beide mannen hetzelfde.
Wat denken ze?
(Antwoord beneden)
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Antwoord: NIET NAAR BENEDEN KIJKEN.